«Алла разылығы үшін, садақа беріңіз». Бүгінде осындай сөз жазылған жәшіктерді кез келген дүкеннен кездестіруге болады. Себебі олар белгілі бір қайырымдылық қорына тиесілі. Алайда осындай қорлардың қаптап кетуі де кейде көңілге күдік ұялатады. Олардың жұмысы қаншалықты заңды? Халықтан жиналған жылудың сұрауы бар ма? Әріптесіміз Әлия Мұхтарқызы зерттеп көрді.
Екі дүкеннің бірінде кездесетін бұл жәшік — белгілі бір қайырымдылық қорына тиесілі мүлкі. Айтуларынша, мұнда жиналған қаражат бірі мешітке, енді бірі медресеге, басқасы жетім жесірлерге үлестіріледі екен. Қарапайым халық та осыған сеніп, таған тиын-тебенін салып кетіп жатады. Дүкен иесіне де одан келіп-кетер зиян жоқ. «Сауапты іс болған соң, садақа жәшігін қоюға рұқсат береміз»,- дейді олар.
Есім ӘУЕЗОВ: дүкен әкімшісі:
«Бұрындары сенімсіз еді. Кейінен имам келіп, Әділет департаменті тіркеген соң, қойып қойғанбыз»
Түркістан облыстық Әділет департаментінің мәліметінше, мұндай қор ашудың да еш қиындығы жоқ көрінеді. Екі адам болып бірігіп қажетті құжат жинасаңыз болды. Әрі қарай олар мемлекетке уақытылы салығын төлесе, оған жиналған қаражат қайда кетеді, есебін ешкім сұрамайды да екен.
Бағлан Сұлтанов, облыстық Әділет департаментінің бас маманы:
«Егер сіз жеке өзіңіз болса,өз қаражат есебіңізден құралатын жеке қор құра аласыз. Немесе сіздің отбасыл мүшеңіз боп табылмайтын бірнеше мүщелерден құралса, олар да қор құруға құқылы»
Діни басқарма бекіткен екі қордан басқасының барлығы жеке меншік ұйым ретінде тіркелген екен. Демек, өзге ұйымдар жұмысына Діни басқарма да араласа алмайды.
Еркін Полатов, ҚМДБ «Зекет» қайырымыдылық қорының облыс бойынша өкілі:
«Діни басқарма бекіткен екі қайырымдылық қоры бар. Олар: «Зекет» қайырымдылық қоры және «Уақып» қоры. Олардың әр облыста жауапты өкілдері отыр. Негізінен осы екеуі басқарманың қайырымдылық бағыты бойынша жұмыс істейді»…
